Amerikan yerlilerine kadar uzanan patlamış mısırı Kızılderililer yiyor ve kötülükleri uzaklaştırdığına, hastalıkları iyileştirdiğine inandıkları ‘amulet’ denen bir takı olarak boyunlarına takıyorlardı. Amerika’nın keşfinden itibaren patlamış mısır beyazlara da geçti.
New Mexico‘daki bir yarasa mağarasında 4 bin yıllık patlamış mısır fosilleri görüldü.
Bir mısır çekirdeği fıstık kavurma makinasına düşünce mısırın patlatıldığı aletler de tesadüfen keşfedildi.
İkinci Dünya Savaşı sırasında şeker ve tatlı yiyecek sıkıntısı baş gösterince sinemaların vazgeçilmez aperatifi oldu.
1650 yılında bir İspanyol tarafından yazılmış olan tarihteki en eski bulguda ise Amerika’daki yerlilerinin patlamış mısıra ‘pisancalla’ dedikleri kayıtlara geçmiştir. Amerika’nın eski yerleşimcileri, patlatılabilen cinsteki mısırları yetiştirip atıştırmalık ve kahvaltılık gevrek olarak tüketmişlerdir. Birçok evde alev üstünde mısır patlatmak için kullanılan ahşap kulplu tel sepetlerin olması ise patlamış mısır tüketiminin yaygınlaştığını gösteriyor.
1885 yılında Chicago‘ya sokak satıcısı olmak için gelen Charles Creators, benzinle çalışan yeni bir mısır patlatma makinesi icat etmiştir.
Nüfusun gittikçe artması ve şehirlerin büyümesiyle sokaklarda da patlamış mısır satılmaya başlanmıştır. Aynı zamanda fıstık da kavurabilen bu makinenin 1983 yılında patenti alınmış ve sergilerde tanıtılmış. Daha sonraki yıllarda sirklerde ve karnavallardaki sokak satıcıları bu makineyi kullanmaya başlamış.
Yoldan geçen insanlar, rengarenk mısır patlatma makinelerinin önünde durup mısırın patlamasını seyrediyor ve taze patlayan mısırlardan alıyorlarmış. Zaman geçtikçe patlamış mısır satıcıları alışveriş merkezleri ve sinemaların olmazsa olmazlarından biri haline gelmiştir. Daha sonra yeni patlamış mısır makineleri icat edilmiş, patlamış mısır diğer kıtalarda da yaygınlaşmış ve patlamış mısır endüstrisi gittikçe gelişmiştir.